Την Κυριακή πραγματοποιήθηκαν τα 55α βραβεία Grammy. Για άλλη μια χρονιά χωρίς πολλές (καλές) εκπλήξεις αλλά με όλη τη λάμψη και το glitter που αρμόζει στο μεγαλύτερο μουσικό event, αν και προσωπικά προτιμώ τα MTV Video Music Awards. Μπορεί τα Grammys να έχουν ιστορία ως ξενέρωτα και πολύ politically correct βραβεία, αλλά έχουν επίσης ιστορία ως show με πολύ προσεγμένες performances, ανάμεσα στα country ντουέτα και τους γερόλυκους της Αμερικάνικης μουσικής. Βοηθάει και το γεγονός ότι μετά το φιάσκο των Milli Vanilli, οι οποίοι παραδέχτηκαν ότι δεν τραγουδούσαν live και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν το Grammy τους, η διοργάνωση δεν επιτρέπει το playback, οπότε όλοι είναι αναγκασμένοι να τραγουδούν live.
Και αυτές είναι οι 15 καλύτερες performances για τα τελευταία 25 χρόνια των βραβείων:
Michael Jackson - Man In The Mirror (1988)
Πριν ο Βασιλιάς της Ποπ ξεβάψει στο τραπέζι του πλαστικού χειρούργου, πριν αρχίσει να του πέφτει η μύτη στο πάτωμα, όταν ξεκίνησαν να τον μπερδεύουν με την Diana Ross, βγήκε μόνος του στην πίστα των Grammys ερμηνεύοντας το Man In The Mirror, πριν τον ακολουθήσει μια gospel χορωδία. Για 7 λεπτά μονοπώλησε το stage, αποδεικνύοντας πόσο σπουδαίος performer είναι, χωρίς 80 χορευτές, 30 προβολείς και 10 φίλτρα στα μικρόφωνα.
Eric Clapton - Tears In Heaven (1993)
Από τις πιο συγκινητικές στιγμές στην ιστορία των βραβείων, ο Eric Clapton ερμηνεύει το τραγούδι που έγραψε μετά το θάνατο του τετράχρονου γιου του. Αυτό. (Και κάτι άλλο: είναι το μόνο βίντεο που υπάρχει από αυτή την απονομή, οπότε ο Clapton ξεκινάει κάπου στα 5 λεπτά.)
Alanis Morissette - You Oughta Know (1996)
Θυμάστε που η Alanis έσκουζε "And are you thinking of me when you fuck her?". Στα Grammys του 1996, αφού την προλόγισε η Ellen DeGeneres, αποφάσισε να θρηνήσει που την παράτησε ο σατράπης, φορώντας τα μαύρα της και ανάβοντας κεριά, ως άλλη Μαρινέλλα, δίνοντας αέρα "Άνοιξε Πέτρα" στο "You Oughta Know".
Ricky Martin - The Cup Of Life (1999)
Μέσα σε μια βαρετή τελετή το 1999, από κάπου βγήκε ο Ricky Martin για να τραγουδήσει το τραγούδι του Μουντιάλ της προηγούμενης χρονιάς. Αν και μας θυμίζει καρναβάλια και PATRAAAA!!!!1!, τα leather pants του και το χαρακτηριστικό πουλοβεράκι του, το κούνημα των γοφών του, το όλο χαρά χαμόγελό του, η μπριόζικη ερμηνεία του... ωχ, δεν μιλάω για το τραγούδι τόσην ώρα;
Eminem & Elton John - Stan (2001)
Μετά την τεράστια επιτυχία του Eminem, πολλοί τον κατηγόρησαν για ομοφοβία στους στίχους του. Όταν ανακοινώθηκε ότι θα τραγουδήσει στα Grammys, έγιναν ολόκληρες πορείες εναντίον του, ακόμα και συγκέντρωση έξω από το Staples Centre στο Los Angeles. Ο Eminem τους αποστόμωσε, καλώντας στη σκηνή τον Elton John, τη θειά της pop και μέγιστο gay icon, για να αναλάβει τα φωνητικά της Dido. Η οποία Dido δεν θα φανταζόταν ποτέ ότι θα τη διασκεύαζε η θεία Elton.
Moby, Jill Scott & The Blue Man Group - Natural Blues (2001)
Αν έχετε ακούσει/ δει τους Βlue Man Group, έχετε μια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Το project που ξεκίνησαν τρεις Νεοϋορκέζοι το 1987 κατέληξε να έχει επεκταθεί σε όλα τα media, να ανεβάζει ταυτόχρονα παραστάσεις σε όλο τον κόσμο και να είναι τα δεύτερα "μπλε ανθρωπάκια" που σου 'ρχονται στο μυαλό μετά τα Στρουμφάκια. Δεν είναι έκπληξη που η συνεργασία τους επί σκηνής με τον Moby για το "Natural Blues" είναι μια επικών διαστάσεων performance, ίσως η καλύτερη του καραφλού καλλιτέχνη που δεν εντυπωσιάζει γενικά με τα live του.
Christina Aguilera, Maya, Pink, Missy Elliott, Lil' Kim & Patti Labelle - Lady Marmalade (2002)
Οι κοπέλες όχι μόνο έφεραν το Moulin Rouge ολάκερο στη σκηνή των Grammys, αλλά και την ίδια την Patti Labelle που είχε πρωτοτραγουδήσει το Lady Marmalade. Αν εξαιρέσεις την κακογουστιά της Aguilera στα ρούχα, είναι από τις πιο επιτυχημένες μεταφορές βιντεοκλίπ στη σκηνή και το τέλμα στις καριέρες (;) της Maya και της Lil' Kim.
Bruce Springsteen, Dave Grohl, Little Steven & Elvis Costello - London Calling (2003)
Διάσημα για τις on stage συνεργασίες, τα Grammys του 2003, δυο μήνες μετά το θάνατο του Joe Strummer έφεραν κοντά την αφρόκρεμα της Αμερικάνικης ροκ για ένα tribute στους The Clash και, κατ' επέκταση, τον αποθανόντα. 4 θρύλοι, 4 μικρόφωνα, 4 κιθάρες που σε κάνουν να ανατριχιάζεις, τόσο για το κομμάτι, όσο και για το πόσο καλά κρατιόταν ο Springsteen.
Madonna & Gorillaz - Feel Good Inc/ Hung Up (2006)
Τα ολογράμματα είναι cool. Όταν οι Gorillaz ήταν ακόμα από τα πιο γαμάτα πράγματα στη μουσική σκηνή, άνοιξαν τα 48α βραβεία Grammy με το Feel Good Inc, πριν η Βασίλισσα ξεπροβάλλει αρχικά ως ολόγραμμα και στη συνέχεια με σάρκα, οστά και μωβ κορμάκι, για να κάνει το Staples Centre κανονική disco.
Kanye West & Daft Punk - Stronger (2008)
Όταν το Stronger κυριαρχούσε στα chart, ο Kanye έσβησε τα φώτα, φόρεσε τα neon του και έβγαλε τους Daft Punk από μια πυραμίδα για να παίξουν το "Harder Better Faster Stronger". Το καλύτερο σ'αυτήν την performance που δεν είδαν οι παρευρισκόμενοι αλλά είδαμε εμείς ήταν το dj booth των Daft Punk, ένα ρομποτικό touch screen διαστημόπλοιο που βγάζει ήχους πατώντας κάτι τετράγωνα. Αν υπάρχει όντως, πείτε μας πώς λέγεται.
Radiohead - 15 Step (2009)
Οι Radiohead στα Grammys και μάλιστα το 2009, 15 χρόνια μετά το μπαμ τους, ακούγεται παράταιρο σαν συνδυασμός. Παρ' όλα αυτά, ο Thom Yorke έφερε τους Spirit of Troy, με τα τύμπανά τους, τις τρομπέτες τους και τα όλα τους, για μια διασκευή του "15 step". Βάλε και τα συγχρονισμένα 'οοοο' και τον επιληπτικό χορό του Yorke και έδεσε το γλυκό.
Τ.Ι., Jay-Z, Kanye West & M.I.A. - Swagga Like Us (2009)
Την αρχή έκανε η Μ.Ι.Α., τρεις μέρες πριν γεννήσει, με διάφανο φόρεμα με ασπρόμαυρο πουά στα σημεία, ερμηνεύοντας το "Paper Planes". Και μετά το χάος, όταν την συνόδευσαν σενιαρισμένοι και κοστουμαρισμένοι ο Τ.Ι, ο Kanye και ο Jay-Z σε ένα ραπ Rat Pack, όπως το είπε η Queen Latifah (πού χάθηκε αυτή;) Rap Pack.
Pink - Glitter In The Air (2010)
Δεν είναι το κομμάτι που θα μείνει, ούτε εκείνη η εποχή της Pink, δεν ξέρω καν αν θα μείνει η συγκεκριμένη performance. Το θέαμα, πάντως, που κρέμεται αυτή τόσα μέτρα πάνω από το έδαφος και κάνει τα ακροβατικά της και δεν χάνει και νότα είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό. Εμείς καθιστοί και ξεκούραστοι και μας παρακαλάνε να μην ξανατραγουδήσουμε ούτε για χαβαλέ.
Adele - Rolling In The Deep (2012)
To ότι η Adele έχει φωνάρα είναι αδιαμφισβήτητο. Αλλά όταν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο συντονίζονται στις τηλεοράσεις και τα streams του για να δουν κατά πόσο θα μπορέσει να τραγουδήσει η Adele μετά την εγχείρηση στο λαιμό της, τότε μιλάμε για pop φαινόμενο. Το οποίο ενισχύεται όταν την ακούς να τραγουδάει τόσο αβίαστα και άνετα, χωρίς να χάνει νότα.
Frank Ocean - Forrest Gump (2013)
Μπορεί να μην είναι από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου του αλλά ήταν σίγουρα μια όαση στη φετινή έρημο μετριότητας. Ο Frank με ένα κίτρινο κοστούμι να φαίνεται ότι περπατάει σε ένα δρόμο τις ερήμου και να τραγουδάει όλο proudness "You run my mind boy" ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον είδαμε στη φετινή τελετή, παίρνοντας τα σκήπτρα προς το παρόν από τον Justin Timberlake, ο οποίος δεν εντυπωσίασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου